LUBELSKIE MIEJSCA ŁASKAMI I CUDAMI SŁYNĄCE
- KRASNOBRÓD -
MATKA BOŻA KRASNOBRODZKA
- KRASNOBRÓD -
MATKA BOŻA KRASNOBRODZKA
Wiosną 1649 roku miejscowa ludność wraca
z leśnych kryjówek i zastaje miejsce objawień
zdewastowane. W pośniegowym błocie znaleziono mały obrazek
o wymiarach 9×14 cm. Przedstawia on Matkę Boską adorującą
Dziecię Jezus leżące na ziemi. Matka Boska z rozpuszczonymi
włosami i rękami złożonymi na piersi zdaje się adorować
Dzieciątko. Pan Jezus jako dopiero co narodzone Dziecię
z wyciągniętą prawą rączką w błogosławiącym
geście. W lewym rogu obrazka Duch św. w postaci
spadającej gołębicy. Plan obrazka wypełnia ogród różany.
Obrazek został wykonany na papierze metodą metalorytniczą
w nieznanej drukarni. Oryginał znajduje się w pinakotece
monachijskiej i jest namalowany na desce przez Francesko
Raiboliniego z Bolonii (1430-1518). Znaleziony obrazek pomimo że
przeleżał od jesieni do wiosny w błocie zachował swoją
świeżość co wierni uznali za fakt nadzwyczajny. Otoczono go więc
czcią i kultem. Został umieszczony w drewnianym kościele
w lesie, który w 1673 r. został spalony przez Tatarów.
Obrazek w nieznanych okolicznościach ocalał i został
przeniesiony do Zamościa i umieszczony w katolickiej
świątyni obrządku ormiańskiego (w tym miejscu stoi obecnie hotel
Renesans).
Podczas wojny szwedzkiej w 1703 roku obrazek
przebywał w Zamościu, a podczas oblężenia obnoszono Go
po murach okalających miasto niczym Jasnogórski podczas szwedzkiego
potopu. Fakt objawienia i kult obrazka został potwierdzony
przez komisję kościelną.
W 1654 roku biskup chełmski Stanisław Pstronkoński
do Krasnobrodu wysyła komisję na czele której stoi sufragan biskup
Mikołaj z Komorowa Świrski. Po przesłuchaniu świadków
w sporządzonym protokole uznano prawdziwość objawień i kultu
cudami słynącego obrazka. Zatwierdzony kult ciągle wzrastał.
W 1671 roku biskup chełmski Jacek Święcicki podczas wizytacji
kanonicznej stwierdza kult obrazu i liczne przy nim wiszące
wota ofiarowane za doznane łaski. W roku 1674 Jan Zamoyski
wojewoda sandomierski do Krasnobrodu wysyła Komisję Teologiczną
Akademii Zamoyskiej w osobie rektora Bazylego Ridomicza
i księdza Czesława Sulickiego doktora teologii, aby jeszcze
raz zbadać sprawę. W protokole stwierdzono prawdziwość
objawienia, szerzący się kult obrazka, cuda i źródło wody,
którą wierni z wiarą pijąc otrzymują zdrowie. Biskup
Stanisław Kotlicki w protokole konsekracyjnym kościoła w 1690
roku pisze o obrazie słynącym cudami i łaskami. To samo
potwierdzają dokumenty fundacyjne Jana Zamoyskiego i króla
Augusta II.
Obraz za cudowny uznali zwłaszcza ci, którzy łask
i cudów doznali, a lista ich jest długa.
Podczas II wojny światowej cudowny obrazek
w zajętym przez Niemców kościele znalazł się
w niebezpieczeństwie. W związku z tym w dniu 22
lipca 1943 roku trzej parafianie: Franciszek Zawół – naczelnik
poczty, Bronisław Ruta – kościelny i Jan Woś,
postanowili w sposób ryzykowny dla siebie wydostać z kościoła
obrazek Matki Boskiej Krasnobrodzkiej. Pod pretekstem wzięcia
odzieży księdza prałata Antoniego Wójcikowskiego weszli do
kościoła. W zamian za to przekazali dorffuhrerowi SS wina
mszalne, pieniądze i buty z cholewami. Wychodząc
z kościoła Franciszek Zawół poprosił Niemca, aby pozwolił
jeszcze wziąć taki mały obrazek. Rzecz na pozór mało
wartościowa, nie wzbudzała podejrzenia. Niemiec wyraził zgodę.
Głównie o to chodziło. Kościelny Ruta szybko wyjął
z ołtarza cudowny obrazek i owinął w białą
serwetą. Działo się to wszystko pod osłoną nocy. Wychodzącym
z kościoła Niemiec powiedział: „Teraz nie odpowiadam za
wasze życie, uważajcie bo obok gminy stoi żandarmeria, jak was
zobaczą, będą strzelać.”
Wszystko się udało. Cudowny obrazek został ukryty
na Podzamku we dworze Kazimierza Fudakowskiego. Po latach Franciszek
Zawół napisał: „Misja, którą podjęliśmy została zakończona
według planu. Pragną dodać, że w czasie całej tej wyprawy
byliśmy wolni od lęku, na serca nasze spływała radość i zapał
od Tej, która nas do tego wybrała. Dzień 22 lipca 1943 roku był
dla mnie dniem wyjątkowym w moim życiu. Od tego czasu spływają
na mnie niezliczone łaski Boże”.
Dnia 4 lipca 1965 roku bp lubelski Piotr Kałwa
dokonał na prawie papieskim koronacji cudownego obrazka wraz
z powiększoną kopią.
źródło: strona internetowa sanktuarium
bibliografia (wydawnictwa znajdujące się w naszych zbiorach):
Kawala Tadeusz : Sanktuarium Maryjne w Krasnobrodzie : informator. Lublin : Wydaw. Kurii Biskupiej, 1984. ISBN 6999258767 |
Kawałko Danuta : Krasnobród : tradycja i współczesność. Krasnobród : Parafia Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny, 2012. ISBN 6991166723 |
Krasnobród i okolice : przewodnik turystyczny. Zamość : Wydawnictwo Fotpress : na zlecenie Miejsko-Gminej Biblioteki Publicznej w Krasnobrodzie, 2013. ISBN 839368224X |
Marszalec Roman : Główne Sanktuarium Maryjne Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej w Krasnobrodzie. Krasnobród : Parafia Rzymskokatolicka pw. Nawiedzenia NMP w Kranobrodzie, [200-]. ISBN 6991716944 |
Sanktuaria Lubelszczyzny : Krasnobród. [b.m.w.] : [b.w.], [200-]. ISBN 6991009288 |
Sanktuaria naszej diecezji : 1999 w diecezji zamojsko-lubaczowskiej. Zamość : Oficyna Wydawnicza "Kresy", 1998. ISBN 8390674521 |
Sanktuaria województwa lubelskiego : sanktuaria, modlitwy, miejsca święte, zabytki. Lublin : Wydawnictwo JUT, cop. 2015. ISBN 8364762702 |
Szykuła-Żygawska Agnieszka : Matka Boska Krasnobrodzka Szafarka Łask, Pocieszycielka Zamojszczyzny... : przedstawienieMatki Boskiej adorującej Dzieciątko, powstałe z inspiracji wydarzeniem w borze pod Krasnobrodem1640 roku. Krasnobród ; Lublin : Wydawnictwo Werset, 2015. ISBN 836352770X |