KOŚCIÓŁ PW. ŚW. MICHAŁA ARCHANIOŁA W WYSOKIEM

Dzisiaj otrzymałem piękne zdjęcie naszego kościoła z lotu ptaka, przesłał mi je Pan Jurek z Zaraszowa za co bardzo mu dziękuję.
Duży budynek po prawej stronie to Gminna Biblioteka Publiczna w Wysokiem, w której pracowałem przez 29 lat. Obok biblioteki Bank Spółdzielczy

Zapraszamy na portal wsi Zaraszów  http://portal.zaraszow.pl

ŁAŃCUT - SANKTUARIUM MATKI BOŻEJ SZKAPLERZNEJ

 Pielgrzymka do Łańcuta

27 kwietnia w Święto Miłosierdzia Bożego, w dniu kanonizacji św. Jana Pawła II i św. Jana XXIII wybraliśmy się z Norbertem z pielgrzymką dziękczynną do sanktuarium Matki Bożej Szkaplerznej 

w Łańcucie. O godz. 18-tej uczestniczyliśmy we Mszy św. oraz modliliśmy się przed łaskami słynącym obrazem Matki Bożej Szkaplerznej. Jak zawsze podczas naszych pielgrzymek pamiętaliśmy też 

o wszystkich naszych znajomych, którzy prosili nas o modlitwę w ich intencji. 

Po Mszy św. przy dźwiękach hejnału obraz został uroczyście zasłonięty. Koronacja obrazu odbyła się 

20 września 1992 r. Korony poświęcił św. Jan Paweł II w Rzeszowie a koronatorem był bp przemyski Ignacy Tokarczuk.

Po Mszy św. ks. Jan Częczek, z którym rozmawiałem obdarował nas kilkoma książkami na temat sanktuarium, oraz oprawionym obrazem Matki Bożej, który w naszym domu znajdzie godne miejsce.

W łańcuckiej farze znajduje się także drugi obraz łaskami słynący a jest to obraz Matki Bożej 

Różańcowej pochodzący z dominikańskiego kościoła.

Będąc w Łańcucie zwiedziliśmy także zamek należący niegdyś do rodów Lubomirskich i Potockich. 

Pomimo tego że sale wystawowe znajdowały się na piętrze, nam udało się tam dotrzeć dzięki Panom z obsługi muzeum za co jesteśmy im bardzo wdzięczni.

W drodze do Łańcuta nawiedziliśmy także Sanktuarium Matki Bożej Królowej Świata - Opiekunki Ludzkich Dróg. Obraz ten został uroczyście ukoronowany w dniu 8 czerwca 2013 r.

Kult Cudownego Obrazu Matki Boskiej Szkaplerznej

Kościół farny w Łańcucie jest jednocześnie Sanktuarium, ze względu na koronowany obraz 

Matki Bożej Szkaplerznej, który od ponad trzech wieków słynie łaskami i jest przedmiotem
kultu religijnego. Obraz ten umieszczony jest w zamknięciu południowego ramienia transeptu, 

w eklektycznym ołtarzu pochodzącym z początku XX wieku, zaprojektowanym przez Kazimierza

Mieczysława Chodzińskiego. 

W zwieńczeniu ołtarza znajduje się obraz przedstawiający Świętą Rodzinę pędzla
Augusta Westphalena z Berlina. 

Ołtarz otoczony jest przez gabloty z wotami, które świadczą o licznych łaskach wypraszanych 

przez wiernych, za wstawiennictwem Matki Bożej Szkaplerznej na przestrzeni wieków. 

Obraz Matki Bożej Szkaplerznej jest swobodną kopią krakowskiego obrazu Matki Bożej Piaskowej . 

Można dopatrzyć się w jego wyglądzie wzorów bizantyjskich, a mianowicie Hodegetrii, 

czyli Tej, która wskazuje drogę , przypisywanej św. Łukaszowi. 

Obraz przybył do Łańcuta w 1670 roku, za sprawą Krzysztofa Ziemczyka, rajcy miejskiego, 

który zakupił go od krakowskiego karmelity, jak głoszą podanie, za dwie sztuki sukna .
Przez jakiś czas wisiał on w jego domu, do momentu gdy poskromił niebiańskim światłem
rozpustną młodzież . Ten cud skłonił właściciela do przekazania obrazu do kościoła farnego,
aby tam odbierał należną mu cześć. Obraz jest malowidłem olejnym na płótnie o wymiarach
110 x 82 cm, naciągniętym na trzy jesionowe deski. 

Matka Boża przedstawiona jest w półpostaci, na ręku trzyma dzieciątko 

i pochyla ku niemu głowę. Skronie Madonny okrywa biały maforion, nakryty ciemnoniebieskim płaszczem
ze złotą podszewką i galonami, który spływa na ciemnoczerwoną suknię. 

W roku 1679 ksiądz Andrzej Podolski ufundował dla obrazu Madonny srebrną sukienkę, 

która zasłoniła opisany wyżej obraz, pozostawiając odsłonięte jedynie twarze, ręce i nogi Maryi 

oraz Dzieciątka. Sukienka ta do dnia dzisiejszego zdobi obraz Matki Bożej Szkaplerznej. 

Sama sukienka wykonana jest z posrebrzanej, miedzianej blachy, a swoją symboliką nawiązuje 

do obrazu Matki Bożej Śnieżnej z rzymskiej bazyliki Santa Maria Maggiore. 

Blacha zawiera motywy mięsistych liści oraz kwiatów akantu, a w tle motyw lilii ujętych w literę S . 

Nad czołem Maryi została umieszczona charakterystyczna gwiazda, a wokół głowy wieniec 

z gwiazd dwunastu . Korony na głowach Maryi i dzieciątka są zamknięte, zwieńczone jabłkiem i krzyżem. 

W prawej ręce Jezus trzyma szkaplerz, który Maryja podtrzymuje. Ma on formę dwóch prostokątów, połączonych tasiemkami. Na jednym widnieje monogram Jezusa, na drugim Maryi. 

Motyw szkaplerza nie występuje na obrazie, lecz wyłącznie na sukience. 

Stało się ta dlatego, że fundator sukienki założył jednocześnie w Łańcucie Bractwo Świętego Szkaplerza, 

a obraz oddał pod jego opiekę. Wybudowano wówczas na polecenie księcia Franciszka Lubomirskiego specjalną kaplicę szkaplerzną pod kierunkiem Tylmana z Gameren, w której umieszczono obraz. 

Od tego momentu zaczęto czcić łańcucki obraz pod wezwaniem Matki Bożej Szkaplerznej. 

W hołdzie Pani Łańcuckiej obraz sam jest oficyną łask duchowych, w której Bóg wszechmogący 

czyni dziwy tym, którzy z ufnością uciekają się o pomoc dla siebie lub dla potrzebujących 

i nikt stąd nie odchodzi smutny, a między innymi i ja także wiele dobrodziejstw temu miejscu zawdzięczam. 

A to jest szczególne , Ks. Andrzej Antoni Podolski Łańcut 1699 r. Akt z 1756 r. 

patrząc na obraz Matki Bożej Szkaplerznej w Łańcucie:

"Najświętsza Matko Jezusowa Sercem Jezusowym miłuję Cię, chwalę Cię, pozdrowić Cię aż na wieki pragnę. Ścielę się przy nogach Twoich Przebłogosławiona Panno, ja zewsząd najniegodniejsza
niewolnica Twoja, pod Twe Najświętsze nogi serce moje składam, bo mu najlepiej przy Tobie ."

Najwcześniejsze informacje dotyczące kultu obrazu Matki Bożej Szkaplerznej znajdują się w opisach wizytacji łańcuckiej parafii przez biskupa przemyskiego Jerzego Albrechta Doenhoffa z 1699 roku
oraz Wacława Hieronima Sierakowskiego z 1744 roku.
W 1701 roku diecezjalna komisja złożyła oświadczenie że Obraz Najświętszej Maryi Panny Szkaplerznej
w kościele prepozyturalnym w Łańcucie jest cudowny.
Orzeczenie to spowodowało umieszczenie obrazu na liście polskich obrazów maryjnych słynących łaskami. Począwszy od XVIII wieku kult Obrazu ciągle narastał, a swoje apogeum osiągnął
20 września 1992 roku, kiedy to ówczesny metropolita przemyski, Bp Ignacy Tokarczuk,
ukoronował go złotymi koronami, ufundowanymi przez parafian i poświęconymi rok wcześniej
przez papieża Jana Pawła II w czasie pobytu w Rzeszowie.
Obraz Matki Boskiej Szkaplerznej jest dla nowożeńców pierwszym miejscem, do którego udają się szukając wsparcia i błogosławieństwa na nowej drodze życia.

Zdjęcia z sanktuarium w Łańcucie

Łańcut - ołtarz z obrazem Matki Bożej Różańcowej

Obraz Matki Bożej Królowej Świata - Opiekunki Ludzkich Dróg w Sokołowie Małopolskim

OŻARÓW - SANKTUARIUM MATKI BOŻEJ RÓŻAŃCOWEJ

    

W Dzień Zmartwychwstania Pańskiego udaliśmy się 
w rodzinne strony Norberta w rejon Ostrowca Świętokrzyskiego do gminy Bałtów. 
Po drodze nawiedziliśmy Sanktuarium Matki Bożej Różańcowej w Ożarowie i tam o godz. 12-tej uczestniczyliśmy w uroczystej Mszy św. 

        

Dzieje obrazu Matki Bożej z Dzieciątkiem otoczonego kultem i czczonego w Ożarowie 

jako wizerunek Matki Bożej Różańcowej, rozpoczynają się w XV wieku, w dobie panowania Kazimierza Jagiellończyka, gdy na tronie biskupów krakowskich zasiadał Zbigniew Oleśnicki.

Obraz Madonny wykonany najpewniej w Krakowie w latach 1450-60 i jest kopią zaginionego wizerunku Matki Bożej, cieszącego się wówczas wielkim kultem. Utrzymany jest w kanonie bizantyjskiej Hodegetrii (gr. Wskazująca Drogę).
Do 1833 roku znajdował się w dominikańskim klasztorze św. Jakuba w Sandomierzu.

Uroczyste wprowadzenie obrazu do kościoła nastąpiło w niedzielę, 1-go września 1833 roku. 

Wizerunek Matki Boskiej z Dzieciątkiem Jezus, czczony jako różańcowy, został umieszczony 

w ołtarzu głównym, poświęconym patronowi kościoła i parafii św. Stanisławowi bp 

ze Szczepanowa. Jego obecność w tym ołtarzu potwierdzają inwentaryzacje z 1854 i 1877 roku. Okryty był w tym czasie „sukienką drewnianą malarskim srebrem częścią złotem malowaną”.  

Po wybudowaniu nowego kościoła Matce Boskiej Różańcowej poświęcono osobny, boczny ołtarz wykonany z piaskowca. Przeniesienie do niego obrazu nastąpiło między 1893 a 1895 rokiem.

Obraz, który parafianie ożarowscy otaczali czcią wielką, przynależną najświętszym, 

cudownym wizerunkom, posiadał formę wydłużonego prostokąta z półkolistym zakończeniem. Namalowany był techniką olejną na desce o wymiarach: 104,5x158x2 cm. Wizerunek Maryi 

ujętej w półpostaci, podtrzymującej na lewej ręce małego Jezusa, prawą zaś wskazującą swego Syna, był wariantem popularnej Hodegetrii. W sferze malarskiej interpretacji nosił wyraźne 

cechy stylistyczne sztuki XIX-wiecznej o charakterze prowincjonalnym. Majestatyczną postać Madonny o subtelnych wprawdzie rysach ale płaskim modelunku twarzy, okrywał błękitny maforion z jasnobłękitnym podbiciem, złotem lamowany; lekko układał się na głowie i ramionach, 

z przodu rozchylony i obficie pofałdowany, ukazywał purpurową suknię. Dzieciątko Jezus błogosławiące prawą ręką, drugą ujmujące księgę, odziane było w długą jasnobrązową sukienkę odsłaniającą bose stopy o układzie fałd podkreślających pozycję siedzącą.

W 1997 roku, ks. proboszcz Stanisław Szczerek zwrócił uwagę na zły stan lica obrazu i rozpoczął starania o poddanie go profesjonalnej konserwacji. Odnowienie tego wyjątkowego dla parafian dzieła, powierzono p. Mirosławie Luścińskiej z Sandomierza, doświadczonej konserwatorce, wyspecjalizowanej w renowacji dawnego malarstwa.

Po wykonaniu kilku sond odkrywkowych na powierzchni olejnego obrazu , konserwatorka stwierdziła istnienie pod nim starszego malowidła. W konsekwencji tego odkrycia doszło 

do całkowitego usunięcia XIX-wiecznych warstw. Na tym etapie prac było już wiadome, 

że odsłonięto oryginalną gotycką Madonnę z Dzieciątkiem. Stwierdzono także, 

że ów obraz namalowany jest na cienkiej, 1- centymetrowej desce, którą wmontowano 

w większą i znacznie grubszą. 

Stary wizerunek został wykonany temperą na desce lipowej o wymiarach 90x70 cm.

Rekonstrukcja ubytków, a zwłaszcza żmudne zabiegi zmierzające do ustabilizowania 

drewnianego podłoża malowidła, trwały wiele miesięcy. Końcowym etapem konserwacji 

było pozłocenie tła i ponowne zamocowanie odnowionego wizerunku w XIX-wiecznej tablicy.

3 października 1998 roku, uroczysta procesja z udziałem ks. biskupa Mariana Zimałka, 

ks. dziekana Stanisława Szczerka i rzeszy parafian, wprowadziła do kościoła obraz 

Matki Boskiej Różańcowej o nowym, gotyckim obliczu. Odkrycie tajemnicy obrazu, 

które nastąpiło w 164 rocznicę jego przybycia do tej świątyni, zyskuje rangę jednego 

z największych i najdonioślejszych wydarzeń nie tylko w dziejach kościoła parafialnego, 

ale i całego miasta. Gotycka Madonna z Dzieciątkiem w Ożarowie, zalicza się do zespołu najwybitniejszych obiektów malarstwa tablicowego w Polsce.  

Do swojej Matki Boskiej Różańcowej, katoliccy ożarowianie wznosili i nadal wznoszą modlitwy 

w każdej życia potrzebie, w trudach dnia codziennego. 

Przez ponad półtora wieku, Maryja Królowa Różańca Świętego, specjalną troską darzy swych czcicieli i daje im dowody swojej opieki. Jej potęga i moc zwycięska już nie raz odsunęły 
od świątyni największe zagrożenia.

Podczas pielgrzymki do Ojczyzny w 1999 roku, papież Jan Paweł II poświęcił korony 

do ożarowskiego obrazu Matki Boskiej Różańcowej. Stało się to 12 czerwca 1999 roku 

w Sandomierzu. 3 marca 2007 roku bp Andrzej Dzięga ustanowił Sanktuarium Matki Bożej Różańcowej Królowej Rodzin.

Uroczystość koronacji cudownego obrazu odbyła się 02 września 2007 roku. 

WYSOKIE - PARAFIA ŚW. MICHAŁA ARCHANIOŁA

Zdrowych, pogodnych Świąt Wielkanocnych,
przepełnionych wiarą, nadzieją i miłością.
Radosnego, wiosennego nastroju,
serdecznych spotkań w gronie rodziny i wśród przyjaciół
oraz wesołego "Alleluja".
Dużo radości w dniach Świąt Wielkanocnych
życzą Andrzej Godziszewski i Norbert Mendyk

Poniżej na zdjęciach:
koszyczek ze "święconką", który poświęciliśmy o godz.12, Grób Pański w kościele parafialnym 
p.w. św, Michała Archanioła w Wysokiem oraz palmy w kościele wykonane przez członkinie KGW 
z Maciejowa Starego.

POZNAŃ - KOŚCIÓŁ ŚW. JÓZEFA OBLUBIEŃCA NMP OO. KARMELITÓW

W niedzielę, 23 marca 2014 r., Arcybiskup Stanisław Gądecki koronował cudowny wizerunek 
św. Józefa w kościele na Wzgórzu Świętego Wojciecha w Poznaniu. – Oto poznańska wspólnota karmelitów bosych, a wraz z nimi cała Archidiecezja Poznańska, poczuwając się do wdzięczności 
za troskliwą opiekę św. Józefa przez blisko 400 lat w tym świętym miejscu, pragnie oddać mu cześć ozdabiając jego wizerunek koroną chwały – mówił Metropolita Poznański. Korony na wizerunek 
Dzieciątka Jezus nałożył bp kaliski Edward Janiak, a na wizerunek św. Józefa – abp Stanisław Gądecki.


Poznański kościół oo. karmelitów bosych pw. św. Józefa Oblubieńca NMP został wzniesiony
na Wzgórzu św. Wojciecha w 1618 r. Jest to pierwsza świątynia w Polsce nosząca to wezwanie.
Przez wieki rozwijał się też w tym miejscu kult Opiekuna Świętej Rodziny. Obecnie szczególną czcią otaczany jest obraz św. Józefa znajdujący się w ołtarzu głównym, namalowany przez Jerzego Kumalę
z Krakowa i umieszczony w kościele w latach 90. XX w.
Jest to kopia wykonanego w 1668 r., a słynącego łaskami obrazu flamandzkiego artysty, brata Łukasza Karola Sibrecque'a, karmelity bosego, mieszkającego w Rzymie w klasztorze Santa Maria della Scala.
Św. Józef przedstawiony jest na nim jako ostatni z patriarchów Starego Testamentu, który nie tylko
doczekał się spełnienia przepowiedni proroków o Mesjaszu, ale sam stał się przybranym ojcem Chrystusa. Patrząc na jego wizerunek, widzimy mężczyznę w sile wieku, zamyślonego, lecz promieniującego dobrocią, troskliwością i szczęściem. Podtrzymując Jezusa na lewym ramieniu, prawą ręką wskazuje on na Tego,
który jest Zbawicielem, Drogą, Prawdą i Życiem. Jaśniejące Dziecko Jezus trzyma w prawej ręce rajskie jabłka – symbol zbawienia, a w lewej różę – symbol Zbawiciela.
Z dniem 21 września 2009 r. metropolita poznański ustanowił kościół oo. karmelitów Archidiecezjalnym Sanktuarium św. Józefa Oblubieńca NMP.

KATOLICKA BIBLIOTEKA MARYJNA W DRAGANACH - DARY KSIĄŻKOWE

Nasza biblioteka wzbogaciła się o kolejne pozycje regionalne. Otrzymaliśmy je w darze od Gminnej Biblioteki Publicznej w Jastkowie.
Dziękujemy bardzo za ten dar.
Jastków położony jest w powiecie lubelskim przy drodze krajowej Lublin-Warszawa
Biblioteka Jastków

Robert Wójcik - Historia Cukrowni „Garbów"
Leszek Zugaj - Dzieje Jastkowa i okolic od zarania do 1939 r.
Stanisław Żurek - Droga do domu i Księga drzewa
Zielona gmina, poznaj swoje środowisko
Informator o gminie Jastków
Jastków gmina przyjazna dzieciom
oraz Jest jeszcze w życiu pracy tyle... Poezja rosyjska i ukraińska
w przekładzie Piotra Michny

Nawiązaliśmy też współpracę z Muzeum Kultury Ludowej w Węgorzewie
Mamy nadzieję że nasza współpraca zaowocuje pozyskaniem książek z dziedziny etnografii i muzealnictwa z tego regionu. Dziękujemy Pani dyrektor za życzliwość oraz Pani Wandzie Pisarek z Biblioteki muzealnej za pomyślne załatwienie sprawy dotyczącej pozyskania wydawnictw.
Węgorzewo to miasto powiatowe leżące w woj. warmińsko-mazurskim.