Dotarliśmy tam po małych perypetiach okrężną dogą wiodącą przez las.
Ku naszemu wielkiemu zaskoczeniu kościół był otwarty i obraz odsłonięty.
To jedno z niewielu sanktuariów gdzie bez problemów mogliśmy się się pomodlić przed cudownym obliczem Matki Bożej Niepokalanej.
Odmówiliśmy dziesiątek różańca sami w ciszy tuligłowskiej świątyni.
Na regale wystawione obrazki, pocztówki, foldery i puszka na ofiary.
Wzięliśmy kilka obrazków i pocztówek dla siebie i dla innych żeby pokazać to cudowne miejsce.
Historia cudownego obrazu Matki Boskiej Tuligłowskiej jest bardzo długa.
Nie znamy niestety ani jego autora, ani dokładnego czasu powstania.
Z przekazu tradycji wiemy tyle, że mieszkańcy kresowych Kudrenic, szukając w XIV wieku schronienia przed najazdami Tatarów, około 1393 roku przybyli w te strony, przynosząc swój najcenniejszy skarb – Obraz Niepokalanej Madonny – i tu „przytulili swe głowy”.
Pierwszą obszerną relację o Obrazie przekazuje ks. Dionizy Jaguściński w książce „Cuda i Łaski Najświętszej Maryi Panny w Obrazie Kościoła Tuligłowskiego”, wydanej w roku 1769 w Krakowie. Zapisuje słowa: Obraz Niepokalanego Poczęcia Przenajświętszej Matki Boskiej jest przyniesiony ze wsi Kudrenice, z Podolskiego kraju, zza Kamieńca i umieszczony jest w wielkim Ołtarzu Kościoła Tuligłowskiego od dawnych lat. W tej relacji autor opiera się jednak wyłącznie na ustnych przekazach, które przybycie obrazu umieszczają w XIV wieku.
Od kiedy Maryja stanęła na tutejszej ziemi, rozlewała obfite łaski na swój lud.
Prawdopodobnie w XVI lub XVII wieku na postać Maryi i Dzieciątka pobożność chrześcijańska
nałożyła srebrne sukienki, pozostawiając całe tło obrazu odsłonięte.
Wokół obrazu, na ołtarzu i na ścianach świątyni wieszano różne kosztowności, jako wyraz wdzięczności. Również w tym czasie, w roku 1763, Bożogrobcy wydali pierwsze obrazki Maryi Tuligłowskiej.
Do końca XVIII wieku Sanktuarium w Tuligłowach przeżywało wspaniały rozwój. Powstała nowa, murowana świątynia, pielgrzymi garnęli się do swej Matki. Na obrazie zawieszono wiele kosztownych wotów.
Już w 1744 roku, za rządów biskupa przemyskiego Wacława Hieronima Sierakowskiego,
kustosze Tuligłowskiego Sanktuarium – Bożogrobcy, podjęli starania o koronację słynącego cudami obrazu. Sprawa ciągnęła się długo, a kasata placówki zakonnej oraz ograbienie obrazu w 1819 roku podczas religijnych reform józefińskich, jeszcze bardziej oddaliły datę koronacji.
Zamiar ten udało się zrealizować dopiero na początku XX wieku.
Ówczesny proboszcz, ks. Ludwik Kozłowski (1885 – 1935), ożywia nabożeństwa ku czci Matki Bożej Niepokalanie Poczętej, urządza uroczyste odpusty, rozprowadza obrazki, spisuje cuda i łaski.
W 1908 roku organizuje misje parafialne, które prowadzą Ojcowie Jezuici.
Na ich zakończenie, 8 września 1908 roku pisze prośbę do Kapituły Watykańskiej o pozwolenie na koronację cudownego Obrazu. Po uzyskaniu od Stolicy Apostolskiej Dekretu
Koronacyjnego wydanego 29 listopada 1908 roku, rozpoczęto przygotowania do wielkiej uroczystości. Koronacji dokonał św. Józef Sebastian Pelczar, ówczesny biskup przemyski, przy licznym udziale wiernych 8 września 1909 roku w święto Narodzenia NMP.
Od 25 lipca 1971 roku w Sanktuarium Niepokalanej Matki Dobrej Nadziei w Tuligłowach pracują księża ze Zgromadzenia Świętego Michała Archanioła (Księża Michalici). Zgromadzenie to swą kolebkę ma w Miejscu Piastowym, a założył je błogosławiony ks. Bronisław Markiewicz, pochodzący z Pruchnika.
kustosz sanktuarium: Stanisław Słowiński
adres:
Tuligłowy 133
37-562 ROKIETNICA
tel.: 16 622 13 84
tropstas@o2.pl
http://www.sanktuarium.tuliglowy.pl/
http://www.michalici.pl/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz