KRAKÓW-KOŚCIÓŁ OJCÓW KAPUCYNÓW

Kolejnym miejscem kultu Matki Bożej, które przysłało nam swoje materiały
był klasztor ojców kapucynów w Krakowie.
Przysłali oni bardzo ciekawą książkę o swoim kościele pw. Zwiatowania NMP Panny.
Serdecznie dziękujemy za przesyłkę.

Kościół Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny – zabytkowy kościół kapucynów, znajdujący się na Piasku, przy ulicy Loretańskiej 11 w Krakowie. Kościół wykonano według wzorów baroku toskańskiego, przypomina tradycyjne włoskie świątynie kapucyńskie. W ołtarzu głównym znajduje się obraz z wyobrażeniem Zwiastowania NMP namalowany w 1701 przez Piotra Dandini z Florencji i przekazany kapucynom krakowskim na polecenie księcia Toskanii Kosmy III Medyceusza.Warto zwrócić uwagę na figurę w ołtarzu Niepokalanego Poczęcia NMP. Nazywa się ją Madonną Tułaczką albo Matką Boską Wędrowniczką. Rzeźbę podarowała kapucynom w 1899 r. rodzina Suskich. Wcześniej Maryja stała na pierwszym piętrze kamienicy usytuowanej u zbiegu ul. Grodzkiej i pl. Dominikańskiego. Lubiła się przed nią modlić Helena Modrzejewska. Figura ucierpiała podczas pożaru w 1850 r., a po odnowieniu trafiła do kapucynów. Zanim jednak znalazła się na bocznym ołtarzu, tułała się po klasztorze. Stąd jej nazwa. Dziś Madonna Tułaczka czczona jest jako patronka poszukujących mieszkania.

MADONNA TUŁACZKA

W kościele w ołtarzu bocznym znalazł też swoje miejsce wizerunek Matki Boskiej Ostrobramskiej 

trafił on tutaj po II wojnie światowej wraz z kapucynami, deportowanymi z Kresów Wschodnich.

Domek loterański w Krakowie to obiekt sakralny zlokalizowany po prawej stronie kościoła kapucynów na Piasku, Jest on wierną kopią sanktuarium Świętego Domku w Loreto we Włoszech,

który według tradycji został przeniesiony w XIII wieku z Nazaretu.

Krakowski domek został wybudowany w latach 1712-1719 według projektów Kacpra Bażanki.

Ściany domku w 1926 roku pokrył polichromią Jan Bukowski.

Centralne miejsce w ołtarzu zajmuje figurka Matki Boskiej Loretańskiej, zasłaniana obrazem

z jej wizerunkiem autorstwa Michała Stachowicza pochodzącym z 1818.

Tabernakulum ołtarza stanowi dar króla Jana III Sobieskiego – hebanowy sepet, zdobiony miniaturami.
W 1719 r. do wnęki ołtarzowej wstawiono figurę loretańską, którą wykonał o. Franciszek Marchi.
Na głowach Dzieciątka i Madonny, ozdobionych naturalnymi włosami, znajdowały się pozłacane korony, które w późniejszym okresie zaginęły. Obie postacie były ubrane w suknie zdobione złotą nicią,
perłami i drogimi kamieniami. Statua ta była powszechnie uznawana przez wiernych jako cudowna.
W latach 1891 - 1896 jej miejsce zajęła inna, wykonana przez ówczesnego prowincjała kapucynów,
o. Floriana Janochę. W 1967 ustawiono w Domku Loretańskim trzecią już z kolei, przysłaną przez kapucynów obsługujących Święty Domek w Loreto, statuę.
Z konsekracją Loretu zwlekano prawie sto lat.
Dopiero 16 V 1818 r. bp Jan Paweł Woronicz dokonał aktu konsekracji.
Podobnie jak przy wprowadzeniu figury tak i teraz uroczystości, która trwała do północy,
nadano podniosły charakter. W tym okresie umieszczono na zasuwie zasłaniającej figurę
obraz namalowany przez Michała Stachowicza.
Przedstawia on stojącą w pozycji frontalnej Matkę Boską Loretańską z Dzieciątkiem.
Na głowach Jezusa i Maryi pozłacane korony, a wokół aniołów aureola ze złotych promieni
i dwanaście gwiazd. Suknia ozdobiona jest siedmioma poprzecznymi pasami, gwiazdkami i serduszkami. Dzieciątko, ubrane w podobną szatę, w lewej rączce trzyma jabłko królewskie, a prawą błogosławi.
Na postumencie na czerwonym tle biały orzeł w koronie, a wokół niego czerwone róże.
Prawdopodobnie tak wyglądała pierwsza w krakowskim Lorecie figura.