środa, 26 lutego 2014

SIDZINA - SANKTUARIUM MATKI BOŻEJ SIDZIŃSKIEJ

 SIDZINA - woj. MAŁOPOLSKIE, pow. SUSKI
DZIEJE CUDOWNEGO OBRAZU MATKI BOŻEJ SIDZIŃSKIEJ
Legenda mówi, że obraz został namalowany przez nieznanego greckiego 
artystę ok. roku 600 na górze Athos, a następnie ofiarowany papieżowi. 
W 863 roku św. Metody podarował go nawróconemu na wiarę katolicką 
księciu morawskiemu Rościsławowi. W 966 roku Dąbrówka, księżniczka 
czeska – żona Mieszka I – przywiozła  go do Polski. 
Żona króla Władysława Łokietka podarowała obraz pasierbowi Miłoszowi, 
gdy za karę został on zesłany do puszczy królewskiej pod Babią Górą 
do Miłoszowa. Miłoszów lub Miłoszowa to pierwotna nazwa Sidziny. 
Tu król polecił Miłoszowi wybudować zamek, z którego za króla Jana Olbrachta obraz został zrabowany przez Tatarów.
Jak mówi tradycja stał się cud, gdyż konie wiozące obraz nie mogły
dalej ruszyć. Miało to miejsce na roli zwanej Lipowa.
Przerażeni rabusie wyrzucili obraz z wozu, a w miejscu jego upadku
na ziemię trysnęło źródełko. Wkrótce obraz przewieziono do zamku
w Toporzysku oddalonego o 3 km od dzisiejszej Sidziny. Tyle legenda. Amerykańscy historycy sztuki datują powstanie obrazu na przełom XIV
i XV w. Został namalowany prawdopodobnie w klasztorze w Dubrowniku, 
gdyż tylko tam dochodziło do mieszania stylów szkół malarskich
wschodnich z zachodnimi. Wykonano go na desce w stylu ikony.
Do jego stworzenia użyto tempery i farby olejnej.
Pierwotnie obraz wisiał w przycmentarnej kaplicy.
Dopiero w 1807 roku został przeniesiony do kościoła i umieszczony
w głównym ołtarzu. W opinii historyków i znawców sztuki obraz
odznacza się wysokim kunsztem artystycznym.
Jednak nie został uwzględniony w katalogu zabytków sporządzonym
w 1933 roku. Przyczyną jest fakt, że w roku 1870 został zasłonięty nową drewnianą sukienką, a twarz Madonny przemalowano.
W 1949 roku dzieło zostało poddane konserwacji, którą przeprowadził
pan Tadeusz Zawadzki z Krakowa.
W 1965 roku odnowiony obraz został uroczyście odsłonięty, a 15 lipca
1966 roku otrzymał z rąk ks. bpa Juliana Groblickiego złocone korony
jako votum milenijne za nieustającą pomoc i opiekę Maryi nad tutejszymi mieszkańcami. Cudowny obraz cieszy się wielką czcią u miejscowej ludności 
oraz w sąsiednich parafiach z Orawy
i dekanatu. Świadczy o tym ponad 400 wot ofiarowanych przez wiernych
jako dowód wdzięczności za otrzymane łaski.








Brak komentarzy:

Prześlij komentarz